معنیِ معراج

 به رویِ دل زِ تو آهی نشسته

که عشقِ رویِ تو دل را شکسته

بیا ای جان به یادت شادی‏ام ده

به جامی از غمت آزادی‏ام ده

زِ بندِ عالم خاکی توان رست

زمانی که ز یادت می‏شوم مست

تو هستی معنیِ معراج و هستی

زِ بندِ عالمِ خاکی گسستی

بیا بر دشتِ ویرانم گذر کن

زِ بارانِ عطوفت دیده تر کن

که من همچون کویری تشنه هستم

به صهبایِ محبت مستِ مستم

اگر نالایقِ عشقِ تو هستم

ولی دل بر کراماتِ تو بستم

منم آن نادمِ محروم و بی‏یار

که گشتم از غمِ رویِ تو بیمار

دمی بر چشمِ بی نورم اثر کن

بیا و بر شبِ تارم نظر کن

بسوزان هستی و جانم زِ چهرت

بتابان بر درونم ماهِ مهرت

که تا جانِ حقیرم در تب و تاب

زِ عشقت جلوه گیرد چون زرِ ناب

اگر نادم حقیر و بی‏عیار است

ولی چشمش به لطفِ آن نگار است

مکن دستِ امیدم را تهی رد

که دارم دل به سودایِ تو بی‏حد

اگر نادم صغیر و تو کبیری

اگر نادم کنیز و تو امیری

اگر نادم ذلیل و تو عظیمی

اگر نادم فقیر و تو کریمی

اگر گمراه و پست و خوار و زارم

به غیر از درگهت جایی ندارم

خدایا خاسرم از این تجارت

که دزدانِ گناهم کرده غارت