اینک از ره می رسد ، پیغام دیدار نگار

روز مولودش بوُد ، فرخنده تر از چشمه سار

بلبلان مستند و ، آوای خدایی می دمد

می دود از دیده هامان ، اشک زیبای بهار      

هر طرف را بنگرم ، آواز شاد و هلهله

خوش بوُد از نرگسش ، دیدار روی گلعذار          

باقر آمد بر جهان ، رویش چنان ماه نهان

آفتاب چهره اش پیدا ز آوای هُزار                 

پنجمین اختر بود ، بر تارک ارض و سماء

شام غم روشن کند همچون سپیدی نهار          

مقبل آخر کی شوم در پرتو دیدار او

تا کجا آخر شوم از شور عشقش بیقرار           

آتش هجران او ، دوزخ نمای جان من

کو بهشتی روی جانان ، تا بگیرم در کنار        

چشم او آخر فٍتَد ، بر بلبل بیجان خود

پا نهند بر دیده ام ، تا گُل دهد دیدار یار

شعله می گیرد تنم ، آتشفشان شد دامنم

عشق عالم گیر او ، دارد عجب شور و شرار